Furnace Creek in Death Valley

We zitten nu in Las Vegas, veel te veel te doen dus geen tijd om verhaaltjes te schrijven. Steeds laat terug in het hotel en dan veel te moe. In Death Valley geen goede wifi dus dat stukje nu pas kunnen uploaden. Op het programma de rit naar Death Valley. Eerst over de highway 395 helemaal langs de Sierra Nevada. In het stadje Bishop hebben we water ingeslagen voor mama’s gemoedrust. Ze was wel zenuwachtig omdat ze niet wist hoe het zou zijn in de woestijn. Een stukje verder gingen we voltanken en vlak daarbij was een mooie picknick plek voor de lunch. Er stroomde een klein riviertje dus dat werd weer ouderwets dammetje bouwen. Heel even maar want we moesten verder. Bij Lone Pine gingen we de snelweg af en richting Death Valley. Na een tijdje kwamen we in het park maar hier geen slagboom, veel te warm om daar een hele dag zo’n ranger bij te zetten. Op een gegeven ogenblik kwamen er twee straaljagers overvliegen, maar dat heb je in Nederland ook wel eens. Het was op het klokje in de auto nog niet boven de 100 graden Fahrenheit. Dat is ongeveer 38C, best warm maar voor Death Valley valt het wel mee. Het was ook nog steeds flink bewolkt. Bij het eerste uitzichtpunt (Father Crowley) gingen we uit de auto. Je kon ver weg kijken op een vlakte en naast het uitzichtpunt was een soort canyon. Opeens kwamen die straaljagers door die canyon vliegen. En ze maakte in de canyon een halve draai. We denken dat het een soort oefening was. We hebben nog een tijdje gewacht maar ze kwamen niet meer terug. Door naar het volgende punt in de woestijn. De Mesquite Flat Sand Dunes. Als je aan een woestijn denkt denk je aan zand en dat was daar, en heet ook. Toen we bij Furnace Creek aankwamen stond er een hele rij bij het inchecken. We zijn daarom door gereden naar Zabriskie Point dat was vlakbij, daar wil papa morgen zonsopkomst gaan kijken. Om vooraf alvast te weten hoe daar te komen was dat wel handig. De incheck rij was niet veel korter geworden dus dat werd aansluiten. Het was inmiddels 110 Fahrenheit (43 C). Sjors en ik gingen alvast kijken waar we iets konden eten want we wilden de zonsondergang bij Artist Drive niet missen en die was al rond acht uur. We aten in een soort saloon en snel door naar de Artist drive. De rotsen hebben daar allemaal verschillende kleuren. Helaas was het nog steeds te bewolkt voor een mooie zonsondergang. Maar toch was het er heel mooi en heel apart. Terug naar Furnace Creek. We hadden een kei leuk huisje met twee schommelstoelen onder een afdak. En gelukkig een hele goede airco want het was nog steeds heel warm. Het zwembad was tot 23:00 uur open dus daar gingen we nog met z’n vieren naar toe. Supergroot bad maar het water was net zo warm als op de kant, toch wel lekker. Er was ook een verlicht sportveld dus moest er een balletje gegooid worden. Het was nog steeds 30 graden buiten en veel kouder wordt het ’s nachts niet. Nog even buiten gezeten voor ons huisje en met de buurman uit Canada gekletst. Niet lang want op tijd naar bed. Morgenvroeg gaat om 5 uur de wekker…..

PS
papa doet alle foto's morgen opnieuw, dus kijk dan ook bij de andere dagen.